-
1 ышаныч
сущ.1) ве́ра, дове́рие || вери́тельный, довери́тельныйышаныч грамотасы — вери́тельная гра́мота
ышаныч язуы — довери́тельный докуме́нт
җиңүгә ышаныч — ве́ра в побе́ду
ышаныч белән карау — относи́ться с дове́рием
ышанычка ышаныч белән җавап кайтару — на дове́рие отвеча́ть дове́рием
ышанычны югалту — потеря́ть дове́рие
дәүләтара ышаныч климаты булдыру — созда́ть межгосуда́рственный кли́мат дове́рия
2) наде́жда, уве́ренностьбөтен ышаныч сездә — вся наде́жда на вас
киләчәккә ышаныч белән карау — смотре́ть с уве́ренностью в бу́дущее
алдында ышанычың, артында таянычың булсын — посл. впереди́ име́й наде́жду, позади́ - опо́ру
•- ышаныч белдерү
- ышаныч күрсәтү
- ышаныч бетү
- ышаныч вотумы
- ышаныч казану
- ышаныч яулау
- ышаныч тудыру
- ышаныч язуы
- ышаныч кәгазе
- ышанычка алу
- ышанычка керү
- ышанычтан чыгу
См. также в других словарях:
ышаныч — и. 1. Берәр нәрсәгә, нәр. б. тормышка ашуына шикләнмәү хәле 2. Теләгән, уйлаган нәрсәнең тормышка ашу мөмкинлеген ышанып көтү хәле; өмет 3. Кемнең дә булса эчкерсезлегенә, намуслылыгына, сәләтенә шикләнмәү хәле, шуңа нигезләнгән мөнәсәбәт. ЫШАНЫЧ … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
